Mariska

Mariska van Wijngaarden is de coureur van het HPS Racing team. De 29 jarige Friezin is een dame van het ‘no-nonsense’ type: niet praten, maar dóén.

Al op jonge leeftijd ontwikkelde Mariska een passie voor de motorsport. Ze droomde ervan om haar motorrijbewijs te halen en natúúrlijk te gaan racen. Haar grote idool destijds was Valentino Rossi; op zijn motor heeft ze zelfs al eens mogen poseren via Stichting MakeaWish.NL. Nu is Fabio Quartararo haar favoriet. Snelheid is écht haar ding. “Daar mag je me ‘s nachts mijn bed voor uithalen”, lacht ze.

De motorsport begon voor Mariska in 2015, nadat zij haar race-licentie haalde en met een Yamaha TRX haar race-carrière startte. Die werd opgevolgd door een TRX met een TDM940 blok. Zij reed daarmee op het TT circuit in Assen in de ZAC-klasse, maar door teveel technische mankementen kon zij haar talent niet ten volle tonen.
Met de R6, die zij in oktober 2018 van haar sponsoren Pieter Hessels, Rob Schoorl en Willem Pieffers kreeg, kwam daar verandering in. Aan het begin van seizoen 2019 stapte het team over naar de OW ProCup600-klasse en kon zij wél laten zien wat zij in haar mars heeft: PR na PR sneuvelde en afgelopen september werd die fantastische tijd van 1.52 geklokt. Hoezo, groei?!

Mariska: “Racen is mijn lust en mijn leven. Als ik op de motor stap, gaat de knop om. Ik word één met de motor, het is echt mijn uitlaatklep. Ik geniet van de vrijheid, voel die power, die snelheid maakt mijn hoofd leeg.”

Mannensport

Hoe is het voor haar om als één van de weinige vrouwen tussen al die mannen te racen? Er bestaat in de motorsport immers géén aparte damesklasse. De stoere Mariska schiet in de lach om deze vraag. “Ik vind het supervet dat ik er zoveel achter me weet te houden en kan laten zien dat óók vrouwen kunnen racen. Gaaf om ze in te halen, en te denken: ‘you got passed by a girl’… dat is best kicken.”

Motorsport vraagt om lef, biedt snelheid, je moet grenzen opzoeken. Dat is niks voor watjes. Juist het feit dat dit een typische mannensport wordt genoemd maakt het éxtra stoer voor mij.”
Ze denkt terug aan die keren dat ze les mocht geven aan beginnende coureurs; allen mannen. “Die keken wel even raar op toen ze merkten dat ze les zouden krijgen van een dame. ’Nee hé… dat hebben wij weer; les van een vrouw…’ hoorde ik zelfs. Na afloop van die les piepten ze wel anders!”

Ontwikkeling

Mariska neemt haar racesport serieus. Om in topconditie te komen én te blijven, is zij nu 3 keer per week in de sportschool te vinden om onder begeleiding van een personal trainer te werken aan haar conditie en kracht. Ook voeding en gewichtsverlies zijn onderdeel, want op de motor weegt elk pondje mee.
Het échte racen kan alleen tijdens wedstrijden, maar in de tussenliggende tijd ontwikkelt zij haar rijstijl verder door samen met ervaren coureurs filmopnames van haar races te analyseren op houding, rijlijnen en dergelijke. “In de motorsport leer je vooral van de ervaring van andere, betere coureurs en met hen inventariseer ik allerlei verbeterpunten. Ik ben dan net zo’n soort spons, neem alles in me op. Dat heeft me al zoveel moois opgeleverd. Natuurlijk ben ik iedereen die me op die manier ondersteunt dankbaar. En toch; als ik op de motor zit, doe ik het uiteindelijk wél zelf.”

Hoe bereidt Mariska zich voor op een race? “Natuurlijk door training en analyse van de beelden van vorige races. En op de dag vóór de race zorg ik voor de juiste voeding en rust, want het is echt super belangrijk om mentaal uitgerust en fit te zijn. Zit ik niet goed in mijn vel, dan is dat direct te merken in mijn prestaties. Tijdens de race draait het allemaal om concentratie en focus. Dan moet de knop om.” Daarom heeft het team sinds dit seizoen de regel ingesteld, dat Mariska in het laatste half uur vóór de race in de pitbox zoveel mogelijk met rust gelaten wordt. Zo kan zij zich optimaal voorbereiden op de race.

Nederlandse Kampioenschappen

Wat zou ze nog willen leren? “Op dit moment werk ik al aan een vloeiende, beheerste en constante rijstijl en daar is nog wel meer in te behalen. En ik wil op zoveel mogelijk verschillende circuits ervaring opdoen. Liefst met véél bochten, want ik ben een echte bochtenrijder”, zegt ze. Dat laat zij dan ook overtuigend zien in nagenoeg elke race: in de bochten is zij voor steeds méér coureurs een bedreiging.
Andere aandachtspunten voor Mariska zijn de starts. Agressiever zijn, nóg sneller snelheid maken na de apex tot op de rechte stukken en méér inhaalkansen benutten. “Er is nog ontzettend veel te leren, ik ben ervan overtuigd dat ik mijn grenzen nog lang niet bereikt heb. Op termijn zijn de Nederlandse Kampioenschappen zeker haalbaar. Dáár ga ik voor! En dat mag van mij best op een R1! Daar wil ik graag nog eens op rijden.”

Aapje

Het siert Mariska dat zij haar raceprestaties vooral ziet als prestatie van het HPS Racing en QRS/RXK racing team sámen. “De sfeer in ons team is gezellig. Veiligheid en race-plezier staan altijd voorop. In de pitbox 17 is het altijd wel gezellig. Ondertussen halen we het beste in elkaar naar boven en vertellen elkaar de waarheid en ik leer van mijn mental coach. Ik durf elke race weer die grenzen op te zoeken, omdat ik wéét dat mijn veiligheid bij hen in goede handen is en zwaarder weegt dan wat dan ook. Daar kan ik blind op vertrouwen.

Daarmee wil zij overigens alle andere sponsoren, zowel groot als klein, absoluut niet tekort doen. Ook hun bijdrage waardeert zij enorm. “Ik ben ze allemaal, stuk voor stuk bijzonder dankbaar voor de support. Zonder hen zou het voor mij gewoon onmogelijk zijn om me zo intensief met de motorsport bezig te houden.” In het dagelijkse leven werkt Mariska in de zorg, en daar zou zij deze hobby echt niet van kunnen bekostigen.

Trainen

Voor aankomend seizoen 2023 worden de plannen nog vastgesteld, maar één ding staat vast: “Als ons budget het toelaat gaan we vóór elke race trainen op Assen. Die kansen hebben we in het afgelopen seizoen onvoldoende benut.” De graag geziene Mariska zal komend seizoen dus nóg vaker op het circuit te vinden zijn.

Niets vanzelfsprekend

Hoe zij zichzelf tenslotte verder nog beschrijft? Mariska windt er geen doekjes om. In haar jonge leven heeft zij al geleerd dat niets vanzelfsprekend is. Nadat zij op heel jonge leeftijd haar gehoor grotendeels verloor, moest zij knokken om serieus genomen te worden en haar plek in de maatschappij te veroveren. Later, als 15-jarige, kreeg zij de ziekte van Hodgkin (Lymfeklier kanker) en volgde een zware tijd van behandeling en traag herstel.
Inmiddels ligt deze tijd alweer bijna 13 jaar achter haar, maar die twee gebeurtenissen hebben haar wel in belangrijke mate gevormd tot de persoon die zij nu is: een vechter, een doorzetter. “Opgeven is geen optie”, zegt zij. “Toen niet, en nu is dat nog steeds mijn levensmotto.”

Wat zij het áller belangrijkste vindt? “Ik wil alles uit het leven wat erin zit. En blijven doen waar ik zo gelukkig van word: racen!” Met een grote lach op haar gezicht eindigt zij het interview met haar favoriete race-groet: “BROOAAAAPPPPP!!!!”

Interview gewijzigd ’22