De dinsdagavond voorafgaand aan de training, die op woensdag 08 januari 2020 begon, mochten we pas na 17:00 u de paddock op. Na aanmelding bij Jeroen Versteeg (van Trackdays4all) kregen we een envelop met rijdersnummer, transponder en pitboxnummer. Hop: gauw de motor uitpakken en alles gereed gezet in de pitbox. Aansluitend kennisgemaakt met de andere rijders in dezelfde box; leuk clubje van 8!
Dag 1. Woensdag 8 januari Circuito de Velocidad de Cartagena, 1e keer!
De eerste dag begon met rijdersbriefing in de toren van de crew van Trackdays4all, met Jeroen. Op deze 1e dag kreeg ik persoonlijke (video)begeleiding, van Ronald ter Braake. Deze had ik aangevraagd omdat het voor mij de eerste keer was op dit circuit, en ik zo sneller het technische circuit onder de knie kon krijgen. Om 10:40 u volgde de eerste sessie achter trainer Ronald, samen met nog een andere cursist. Mijn eerste woorden: ‘Holy shit, wat een achtbaan!’ Ik dacht bij mijzelf: ‘dit word een zware dag, maar vooral heel leerzaam!’.
Tijdens de sessies reden trainer Ronald en ik afwisselend voorop. Na afloop van elke sessie bespraken we het verloop ervan, ook aan de hand van het beeldmateriaal. Waar ik het meeste mee zat, was dat ik de motor niet naar binnen kon sturen naar de apex toe, en continue wijd ging. Ik was vooral in gevecht met de motor, terwijl de lijn wél goed was, en ik voor mijn doen wel door de bocht keek. Ik kreeg er krampen van in mijn bovenlijf en armen. Op advies van trainer Ronald hebben mijn technische mannen Rob en Willem toen de vering aangepast. Het advies was de vorkpoten iets door te steken en de veer voorspanning te verhogen, maar dit hebben ze naar eigen inzicht wat anders uitgevoerd: de vorkpoten drie millimeter doorgestoken, de veren helemaal los gezet. En dat werkte! Na de volgende sessie werd de vering op aanraden van Ronald nog verder veranderd: de vorkpoten nog vier millimeter doorgestoken en de compressie losser gezet. Het gevolg was, dat het in de daarop volgende sessie al stukken beter ging, en ik de motor al veel te vroeg naar binnen kreeg. De vering kwam nu ook mooi onderin. Nu alleen nog: méér gassss geven!
De rondetijden waren niet echt snel, maar dat was natuurlijk niet het belangrijkste, al vond ik mezelf dan enorm traag als ik het niveau waarop ik nu rijd in ogenschouw neem. Had ik in Oschersleben (2019) de slag al snel te pakken, op dit circuit in Cartagena had ik meer tijd nodig om me erop aan te passen. Het is dan ook een compleet ander circuit in vergelijking met Almeria of Andalusië. Ik begon met een rondetijd van 2.33. Na de eerste lichte verandering in vering werd het 2.22, en de tweede verandering van de vering resulteerde al in een 1e ronde van 2.12, en in de laatste ronde werd dat zelfs een tijd van 2.03!
Wat een enorm groot verschil kan de juiste aanpassing van de vering maken! Door die technische aanpassingen kon mijn gevoel halverwege de dag veranderen van ‘klotedag’ naar ‘super gaaf!’ Wow, wat heb ik enorm veel geleerd! Ook als team konden we deze dag heel tevreden afsluiten. Een groot compliment voor de inzet van mijn technische kanjers is zeker op zijn plaats: wat hebben zij hard gewerkt!
Dag 2. Donderdag 9 januari Circuito de Velocidad de Cartagena
De dag van persoonlijke begeleiding was om, dat betekende dat er nu tijd was voor 2 dagen vrij rijden om zelf het circuit verder te ontdekken, en mijzelf op die manier verder te ontwikkelen. Ik was ingedeeld in groep 1 met de snelste rijders (waaronder Bo Bendsneyder en Jolanda van Westrenen) maar omdat ik me bedacht dat de kans te groot was dat wij elkaar zouden hinderen (niet fijn!), stapte ik over naar groep 2. Wéér kreeg ik het bijzondere no. 58 (motorcoureur Marco Simoncelli).
Deze tweede dag wilde ik nog een aantal dingen leren, zoals het eerder op het gas gaan na de apex, en later durven remmen. Dat remmen vond ik best spannend op dit circuit, aangezien je hier soms onder een andere hellingshoek remt, ten opzichte van het circuit in Assen. Hier heb ik echt veel van geleerd.
Het eerder gassen liet verbetering zien, al was ik soms nog te voorzichtig, en stuurde ik te vroeg in waardoor ik te wijd uitkwam. Ik hield mezelf daarom ook voor: we zijn hier om te leren! De data uit de datalogger die we samen analyseerden kwamen overeen met mijn ervaring tijdens het rijden: de ene ronde was ik laat met remmen, en een andere ronde weer eerder op het gas. Het is altijd even goed zoeken naar de rem- en instuurpunten. Ik wilde zoveel mogelijk leren en liefst alles tegelijkertijd, maar dat kan nou eenmaal niet. Daarom bepaalde ik per sessie waar ik op zou focussen.
Op die 2e dag reed ik in de eerste sessie van de eerste ronde al een 2.05. Dat kwam dicht in de buurt van de rondetijd van de dag ervoor. Maar: die 1e sessie eindigde ik al met een tijd van 1:59! De trainingsdag heb ik uiteindelijk afgesloten met een rondetijd 1.55 in 2 sessies… YES! Mentaal en fysiek begon ik mijn grens te voelen, de laatste sessie wilde ook niet echt meer, wat ook bleek uit de veel langere rondetijd. Door een ongeval op de baan hadden we op de 2e dag ook twee sessies gemist. En al ging het dan niet helemaal zoals ik had gewild; het was al met al een prima dag!
Dag 3. Vrijdag 10 januari Circuito de Velocidad de Cartagena
De laatste dag alweer, helaas… Nog even een schepje er bovenop! Ik voelde me in topvorm, dus nu gas op de lolly en nóg meer leren. Hoppa: sessie 1 begon al goed, tijd van 1.56 ondanks ’n paar kleine foutjes. ‘ Zolang ik maar niet op mijn plaat lig ?’, dacht ik… Nog even de laatste sessie, en lest best: ondanks wat (instuur) foutjes reed ik toen mijn snelste tijd op Circuito Cartagena: een mooie 1.53.774!
Er had zéker meer ingezeten, als ik de vrije ruimte had gehad tenminste. Helaas bleef een coureur me voor de wielen rijden en gooide zo roet in het eten. Al met al ben ik toch enorm trots op het behaalde resultaat.
Wat hebben ik, en mijn technische mannen enorm veel geleerd, in die drie dagen! Het ging vooral om de verdere ontwikkeling van mijn rijstijl en het trainen van aanpassingen daarin. Rondetijden zijn leuk, ze laten zien of je progressie boekt met dingen die je leert zoals laat remmen, motor harder de bocht ingooien, sturen tot de apex, eerder op het gas enz enz. Maar uiteindelijk gaat het niet om de rondetijden, maar om het opdoen van weer een leerzame ervaring om weer méér vertrouwen in de motorfiets te krijgen, en wat ik ermee kan. Dat heb ik op dit circuit toch weer beter kunnen ontwikkelen in vergelijking tot Assen. De #393 heeft het al met al perfect gedaan, na de grondige onderhoudsbeurt die volgde op de laatste racedag op Assen.
En nu zijn wij als HPS Racing team vooral benieuwd hoe deze nieuwe afstelling het gaat doen op Assen: zal het lukken weer nét zo snel te gaan als aan het einde van seizoen 2019? Hoe dan ook:Na deze succesvolle wintertraining zien wij het seizoen 2020 met vertrouwen tegemoet!
Het was in alle opzichten een bijzonder geslaagde week. Niet alleen op het circuit, maar ook daarbuiten hebben we het met zijn allen onwijs gezellig gehad. Elke avond enorm veel gelachen, en de laatste 2 avonden met een groep anderen uit dezelfde pitbox heerlijk gegeten in een plaatselijk restaurant. Het was een top week!
De #393 heeft het perfect gedaan na een grondige onderhoudsbeurt na de laatste race op Assen. We zien het seizoen 2020 met vertrouwen tegemoet.
Naast de baan hebben wij het ook onwijs gezellig gehad. Ook met de andere mannen uit de pitbox. Elke avond weer werd er enorm veel gelachen en hebben de laatste 2 avonden heerlijk gegeten in een restaurant met anderen uit dezelfde pitbox .Het was een enorm geslaagd weekje!
