Verslag trainingdag en IDC race dag.

Zoals de abonnees van onze Nieuwsbrief al hebben kunnen lezen, hebben we de R6 racer een grote onderhoudsbeurt gegeven. Deel van deze werkzaamheden was het aanpakken van de vering.

Mariska en Pieter hadden al langer twijfels over de vering omdat de motor steeds wijd ging bij het uit accelereren van de bochten en het gevoel hebben dat het niet meer soepel veert. Daarom hebben we de voorvorkpoten en de achterschokbreker naar Ohlins specialist HK Suspension in Tiel gebracht om deze te laten servicen.

Bij het ophalen van de veringsdelen na de revisie, kregen we te horen dat met name de voorvork niet goed meer functioneerde, met name bij kleine bewegingen was hij hakerig, hij bewoog niet soepel. Om dit te verhelpen zijn er nieuwe geleidebussen en keerringen gemonteerd, en zijn de vorkpoten gepolijst. Mede omdat de vork niet diep genoeg inveerde is in 1 vorkpoot een iets lichtere veer geplaatst. Ook de achterschokbreker is gereviseerd, zodat deze ook weer optimaal functioneert. Met het advies voor een wat hogere veervoorspanning van de achterschokbreker, om meer druk op de voorkant te krijgen, keerden we huiswaarts.

Door gezondheidsredenen van Mariska was het nog de vraag of ze kon deelnemen aan de laatste training en race van het seizoen. Mariska wilde het last minute toch heel graag proberen en positief het seizoen afsluiten. Zo afgesproken van, gaat het niet meer? Pitstraat opzoeken. Leggen geen druk op het presteren en snel rijden maar juist lekker meters maken, vering afstellen en plezier hebben met het team.

 

CRT- trainingsdag

Met een door HK ingestelde basisinstelling voor veervoorspanning en demping begonnen we op 1 oktober vol goede moed aan onze testdag. Mariska ging meteen al netjes rond en merkte al verbetering, samen met Hans Menger hebben we de basisinstellingen nog wat aangepast, en de vorkpoten 5mm doorgestoken om meer druk op de voorkant te krijgen. Al snel waren de rondetijden weer onder de 2.00. Voor de derde sessie hebben we de positie van de clipons gewijzigd, door deze verder naar voren te draaien, dus breder te stellen, komt Mariska haar bovenlichaam meer naar voren. Dit om een betere gewichtsverdeling te bereiken. Helaas viel sessie 3 in het water, na 2 rondjes moest, de op intermediates vertrokken coureur, weer terugkomen in de pitbox, het werd te nat op de baan.                    De laatste sessie hield Mariska het voor gezien.

 

???????; Het was een leerzame dag, wat voelt het nu heel anders aan nu de vering en de achterschokbreker zijn geserviced. Ik heb veel tips en tricks gekregen van Hans en collega-coureur Rick. Wat een merkbaar verschil, ik hoef nu minder te vechten met de motor en we kunnen weer vriendjes worden. Nu kan ik weer vertrouwen in de aangepaste motor krijgen en zoeken naar een fijne afstelling. Daar gaan wij in 2022 weer verder mee door.

Wat was het fijn om weer op de motor te stappen en te genieten van mijn grootste passie, wat heb ik dat gemist zeg. Ook om al mijn racevrienden weer te zien, was heel fijn. Mijn lichamelijke gesteldheid en conditie was vrij laag dat ik niet langer als 5 rondjes kon rijden per sessie, mijn lijf had het af en toe even zwaar. Maar ik genoot wel, heerlijk!

 

Finaleraces 2 oktober

Vrijdagmiddag na onze testdag hebben we even vergaderd of voor mij goed voelt en ik de volgende dag ook wilde racen. We zijn met z’n allen akkoord gegaan en zien wel wat de dag ons brengt en of ik het aankan. Het scheelt dat ik altijd de pitstraat kan op zoeken. Ook andere vrienden zeiden: Doen! ‘’Je hebt niets te verliezen en plezier staat voorop’’.

Kwalificatie: Op een nog vochtige, maar opdrogende baan vertrok Mariska weer op intermediates, en realiseerde een nette tijd van 1.57. Ook kwam de voorvork nu diep genoeg en was Mariska tevreden met de nieuwe positie van de clipons. Hierdoor kan ze haar polsen ook rechter houden, wat minder belastend is. De motor werd na de training op slicks gezet, want de baan was droog en er werd geen regen verwacht voor de race.

 

Race 1 over 10 ronden:

Ik had mij gekwalificeerd als 13e van 25 deelnemende coureurs. Ik was er klaar voor maar toch enorm zenuwachtig. Lichten op groen en gaan! Op zich een oké start, maar het kon beter en pakte al paar posities terug in de eerste 3 bochten. Ik stond een aantal ronden op de 13e plek. Na 5 rondes werd ik ingehaald. De rijder voor mij maakte een fout in de Ruskenhoek, in ronde 6, waardoor hij rechtdoor ging en hij wilde net voor Stekkenwal weer de baan op vóór mij en deed dit ook nog gewoon. Ik kwam met hoge snelheid eraan en moest van mijn lijn afwijken. Ik ging rechtdoor en probeerde te hervatten door terug te sturen en boven wonder hield ik de motor nog op het asfalt. Het scheelde echt een haartje en anders met de voorwiel in de grindbak en mogelijk eindigen met een crash. Binnen een meter voor mij begon de curbstones en gelukkig er over heen en snel terug schakelen en maar weer door pfffoe!

Langzaam naderde kwam ik steeds weer dichterbij hem. De laatste 3 rondes waren het zwaarst, ik kreeg het moeilijk en kreeg overal pijn in mijn lijf. Had langzamerhand niet genoeg kracht meer om laat te remmen en soms geen gevoel en kracht bij het terug schakelen. Vaak schakelde ik maar 1 keer terug i.p.v. 2 keer, shit!. Goed naast hangen lukte mij ook niet meer, maar ik reed zo goed als ik kon, en steeds mooie rondetijden, hoe dan?! De motor reed zoveel gemakkelijker dan voorheen. In de 9e ronde werd ik ingehaald en finishte op de 15e plaats.

De race had echter niet langer moeten duren want de laatste ronde was loodzwaar. Eenmaal over de finishlijn, brak ik in tranen uit van blijdschap en ongeloof dat ik de finishlijn heb gehaald en toch nog nette tijd van 1.54.5 heb kunnen halen ondanks de pijn in mijn benen en armen tijdens de race. Ik stopte bij Raymond (marshall) die met trots bij de baan stond en me een dikke knuffel gaf, daarna wachtten de teamleden en een groep fans bij de pitbox, blij, trots en de tranen rolden over onze wangen.

De hele race reed ik constant tussen 1.57 en 1.54, een zeer nette prestatie. Dat beloofd wat voor 2022 en doel is weer fit aan de start staan, plezier hebben en verder gaan met de afstellingen die bij mij past en weer mooie nieuwe rondetijden kan behalen.

Race 2 hield ik het voor gezien.

Ik wil Pieter, Rocco, Jurre en ook Hans en Rick bedanken voor de hulp voor deze 2 prachtige dagen! Ik heb genoten, heerlijke positieve boost krijg ik ervan.

Ook bedank ik de supporters die mij nog kwamen bezoeken en mij te aanmoedigen.

?????, ??????? ?? ??????

#???

(meer foto’s bekijken?, zie album 1-2 oktober op facebook)

Categories: Nieuws