EEN INTENSIEF WEEKEND, MET EEN GRANIDOZE RACE!!!
ONK ProCup600 / HPS Racing / Mariska van Wijngaarden #393#

 

 

In het weekend van 26 en 27 april 2019 mocht het HPS Racing team weer aan de bak!
Op de vrijdag voorafgaand aan de race was er een technische dag. En die is erg goed benut! Natuurlijk door Mariska, Rob en Willem, en Pieter op afstand, en opnieuw met technisch support van Mikis (Motorhuis Langezwaag). Er is weer hard gewerkt aan de optimalisatie van de afstellingen van de vering van de R6.

Tijdens de eerste 2 sessies op de testdag wilde Mariska de baan niet op; door regen was het circuit te nat. Deze tijd is gebruikt voor wat extra theorieles én coaching in de rij-techniek en race-tactiek; beiden verzorgd door Mikis. En zoals we Mariska kennen, nam ze al deze informatie weer als een spons op. In de sessies daarna, waarin ze wél de baan op kon, reed ze elke keer beter. Baan was droog. Snelste tijd op de vrijdag was 2.01. Niet zo snel? Neem daarbij in ogenschouw dat aan het begin van het seizoen, op koud en onwillig asfalt, zowat élke coureur ongeveer 3-6 seconden langzamer is dan hun persoonlijke tijd…dat beloofd wel wat, toch?!

Zeer leerzame dag gehad en een hoop uitgeprobeerd tijdens de sessies door. Van Mikis veel tips en tricks gekregen en het kwartje begint te vallen in lijntechniek en die proberen toe te toepassen in aantal bochten. Er valt nog steeds veel te leren en aan de einde van de dag was mijn hoofd vol en er kon niets meer bij.

Deze dag kreeg de helm wat extra aandacht. Mariska heeft zich ten doel gesteld om af te vallen, omdat elk kilootje, óók op de motor (!) telt, en is inmiddels al ’n heel stukje lichter! Daarom werd de helm ‘opgevuld’ met foam, tot hij weer voor zover goed zat. Natuurlijk komt er een nieuwe helm, volgende keer is dat waarschijnlijk geregeld.

Op zaterdag was de eerste kwalificatieronde vertraagd, door een oliespoor op het circuit dat eerst opgeruimd moest. Regen en olie is geen fijne combinatie. Toen de kwalificatieronde dan eindelijk van start ging, koos Mariska er bewust voor in de regen te rijden: in haar nieuwe oranje hesje van damen leathers reed zij vol zelfvertrouwen, vól in de regen een prima tijd. Respect!!

Mariska: Kwalificatiesessies voelde voor mij goed aan. Langzaam kreeg ik vertrouwen in mijzelf en in de motorfiets, we vormden langzamerhand een echte eenheid in natte weersomstandigheden. Rondetijden gingen hierdoor steeds zakken. Ik wilde alsnog maar door rijden maar helaas zwaaide er al gauw weer de finishvlag einde sessie. Voor mij mocht in de race ook echt weer nat worden. Ik kreeg alleen maar meer zin!

En dan… de race. DE RACE!!!! Deze keer een live-verslag van Dave Keyner; gelegenheids-ervaringsdeskundige én ex nk coureur:
“ Dit weekend stond vooral in het teken van de wisselende weersomstandigheden, wat soms voor tricky situaties zorgde. Dan weer nat, dan weer zon, dan weer een bui: de bandenkeus was soms lastig!
In de eerste kletsnatte kwalificatie wist Mariska een tijd van 2.22 neer te zetten, de volgende kwalificatie met een deels natte baan kwam ze tot een tijd van 2.07! Dit leverde een uitstekende 17e startplek op in het grote startveld van 36 coureurs.

Gespannen keek ik vanaf het pitsdak bij de GT naar de start met 36 coureurs op het startveld, en als het licht op groen springt, slaat de schrik mij even om het hart: Mariska’s motor slaat af! Uit eigen ervaring weet ik wat voor gevaarlijke situaties daardoor kunnen ontstaan, maar gelukkig komt iedereen veilig om Mariska heen. Die heeft natuurlijk vreselijk de pest in, en zet de achtervolging in. Bij de eerste doorkomsten zit ze al op positie 24, en al vrij snel daarna op positie 15! Voor het vliegende oranje hesje is het nog niet genoeg; ze dendert door naar positie 7 en zakte even later naar positie 10 en weet deze tot aan het einde vast te houden.
Een slechte start, en dan bij de eerste tien eindigen is met recht een SUPER !!! prestatie van onze Mariska. Die wel makkelijk te volgen was in haar oranje hesje. Misschien dat we voor de volgende keer ‘Politie’ achter op het hesje kunnen zetten, en we Pieter een blauw zwaailicht voor op de motor kunnen laten monteren, zodat de 9 vóór haar geëindigde rijders aan de kant gaan.

Al met al kunnen we ondanks deze moeilijke weersomstandigheden terugkijken op een fantastisch raceweekend waarin onze Mariska wederom heeft laten zien wat ze in haar mars heeft! “

Al tijdens de race klonken de lovende woorden van de verslaggevers door de luidsprekers: “Kijk haar gaan, Mariska van Wijngaarden, het is pas haar 2e keer in deze cup, en ze rijdt de sterren van de hemel op de vorige motor van Patricia Kok. Fantástisch hoe ze zich terugvecht in deze race. Een héél groot compliment is hier op zijn plaats!”

Na afloop van de race was het één groot feest in de pitbox. Iedereen glom en straalde en is terecht ape-trots! En om met Mikis te spreken: “Wie dit presteert, wie zich onder deze weersomstandigheden van een plek 36 terugvecht naar een 10e plaats, moet in een perfecte race 1.50 kunnen halen! ”

En wat vond Mariska er zelf van?
‘Wat was het lastig om een keuze te maken wel of geen bandenwissel, ik heb Rob uiteindelijk laten beslissen en het werd regenbanden. Aan de start goed staande op P17 kon Pieter vanaf de zijlijn zien dat ik goed stond op de startgrid en met vertrouwd gevoel weer terug kon lopen naar de pitbox. Check versnelling, i’m ready en lichten op GROEN! Bam motor valt uit, neeeeee! Te snel koppeling los? Met gevloek motor weer aangezet en gassss erop om weer aansluiting te vinden! Ik was behoorlijk teleurgesteld en boos en ik veranderde in een beest en ik wist dat ik vertrouwen had in de motor en mijzelf. Eerste doorkomst stond ik op p24 en vol adrenaline wilde ik nog veel meer uithalen en 2e doorkomst al op 16e plek. Er werd eerste 3 rondes gezwaaid met witte vlag met rode kruis erin dat het regende in volgende baanvakken en veel gingen daardoor van gas af en ik keek er niet naar want had immers regenbanden, gas erop! Wauw dit gaat lekker en agressief rijden. Het was voor mij nog niet genoeg en krabbelde omhoog in 4e doorkomst op plaats 7 en wist dit 4 rondes vol te houden. Laatste 3 rondes begon ik wat te glijden met de achterband en in de haarbocht ging het ook maar net goed met heen en weer geslinger. Ik wilde save de race uitrijden. Toch nog laatste ronde, de snelste ronde gereden met een 2.06. Uiteindelijk op P10 gefinisht, trots. Ik kon het niet geloven, na finishvlag stond ik nog te shaken.
Lieve mensen, ik kan het niet in woorden opschrijven hoe ik mij voelde nadat de motor uitviel en hoeveel wilskracht en hoop ik kreeg, maar de meesten zullen het wel begrijpen, vooral coureurs onder ons. Wat een feest en applaus op de paddock , ik kon het niet meer droog houden. Ik ben ape-trots! Ik wil de sponsoren onwijs bedanken die dit mogelijk maken, thank you.

Mijn grote dank gaat vooral naar de heren Rob, Pieter en Willem. What a teamwork, jullie zijn de beste!

Op zaterdag 18 mei a.s. gaan we er weer voor. Zorg dat je erbij bent!
De rest van dit seizoen 2019 kunnen jullie ons vinden in pitbox no. 17. Met dank aan de sympathieke mede-coureur Ardy Broers!

 

Categories: Nieuws